Soms komen ze terug
26-09-2018 Fictie
Auteur: Kees de Vreugd
Er is alweer bijna twintig jaar verstreken, sinds ik je voor het laatst zag. Zo snel als je uit mijn leven verdween, keerde je weer terug. Het was in een boekwinkel.
Ik las de flaptekst van een boek van Stephen King, nog twijfelend over de aankoop ervan. Vanuit mijn ooghoek zag ik het meisje dat naast me stond; in haar ogen las ik dezelfde twijfel. Ik keek haar aan en verlegde mijn blik naar haar boek. Hetzelfde boek. Ik glimlachte, geamuseerd. Zij lachte terug. Heel even leek het erop dat we een praatje zouden maken. Toen voelde ik wat.
Ken je dat gevoel, alsof iemand naar je kijkt?
Ik draaide me om en ja, je keek naar me en ik zag het, net voor je je omdraaide, naar buiten liep en buiten in de mensenmassa verdween. Het was een heel kort moment, maar een die voor de rest van mijn leven glashelder in mijn geheugen gegrift zal blijven. Dat weet ik nu al. Je zag er klein en breekbaar uit, net als zoveel jaar geleden, maar je ogen straalden met pure, onvoorwaardelijke liefde. Je keek over je schouder en je lachte, voordat je me voor de tweede keer, zonder woorden, achter liet.
Stephen King schreef ooit een kort verhaal met de titel “Soms komen ze terug.”
De doden komen soms terug om onafgemaakte zaken af te maken.
In het echte leven gebeurt dat alleen in dromen. Wat was dit? Een droom, of wilde je me wat vertellen, ma?