Patricia en Trump
16-02-2017 Terugblik, Schrijverspunt
We kunnen gezien de gebeurtenissen van de afgelopen tijd concluderen dat urine een steeds prominentere rol begint te spelen in het seksleven van bekende Neder- en buitenlanders. De ophef over Trumps uitspattingen met incontinente hoeren in een Russische hotelkamer was nauwelijks verstomd, of “Het Filmpje” van een zekere polderdiva ging viraal.
Dat laatste leverde zoveel commotie op dat je bijna zou vergeten dat in de US of A een kersverse, democratisch gekozen totaalidioot, die zich heeft weten te omringen door een rariteitenkabinet van nog grotere dwazen dan hij, de rechtstaat aldaar aan het afbreken is, of er in ieder geval hard zijn best voor doet. Zo trots als een aapje tekende hij voortvarend decreet na decreet, die stuk voor stuk door de rechterlijke macht of het congres afgeschoten dreigen te worden. Reden voor hem om de Totale Oorlog te verklaren aan de politiek, rechters en de media, in niet mis te verstane bewoordingen. En Tweets, natuurlijk. Heel veel Tweets.
Het is nog niet tot hem doorgedrongen dat een land besturen wat anders is dan de scepter zwaaien over een geërfd miljardenimperium. Politici, staatshoofden, media en rechters laten zich nu eenmaal niet zo gemakkelijk bullyen als werknemers of inferieure, afhankelijke zakenpartners. Hij zit zich in het oval office vertwijfeld af te vragen waarom niemand luistert als hij “You’re fired!” schreeuwt. Enfin, over een paar maanden zijn we van hem af. Het woord van de dag is impeachment.
Dit alles werd in de Nederlandse media volkomen ondergesneeuwd door het gespetter in de badkamer van die arme P. (Pee) Paay. De media spreken over een gelekt filmpje; een grappige woordkeuze, dat wel. De arme mevrouw Paay mocht haar tranen plengen in de talkshow van Jinek, ondersteund door haar nieuwe vriend en vertrouweling Peter R. de Vries, die daar aan tafel met een verbeten kop als een alfa-orang oetan zat te balken. Af en toe kreeg “Patries” ook de kans om wat te zeggen. Ze was kapot gemaakt, zei ze. Haar carrière voorbij. Rock bottom.
Het lijkt me dat je rock bottom al hebt bereikt op het moment dat je gehurkt in een badkuip de uitwerpselen van je toyboy van het moment over je heen krijgt. En wat nou carrière? Je bent bijna zeventig, schat. Ga toch lekker met pensioen van je miljoenen genieten. Niet Patries. Die wil er nog een miljoen schadevergoeding bij. Voor een akkefietje dat iedereen over een week alweer vergeten is.
Patries is niet de enige die zich prettig voelt in een slachtofferrol. Maar liefst 40% van de Nederlandse Turken en Marokkanen en een groot deel van de Antillianen voelt zich in Nederland niet thuis, volgens een onderzoek van het Sociaal Cultureel Planbureau. Velen overwegen te vertrekken. De scooter- en bontkraagindustrie reageerde ontzet op het nieuws. Een bevolkingsgroep die homofobie en antisemitisme zowat als regel hanteert, voelt zich gediscrimineerd. Bijna lachwekkend als het gebrek aan zelfreflectie niet zo in-en-intriest zou zijn.
Een Turkse pizzabakker, die naar aanleiding van dit rapport geïnterviewd werd om de resultaten te beamen (Ja, die kaaskoppen zijn inderdaad gruwelijk racistisch) had eerder een Tweet de wereld in geslingerd waarin hij aangaf het jammer te vinden dat Hitler het werk zestig jaar geleden niet af had kunnen maken. Daags na het verschijnen van dit rapport is een homo-echtpaar in Amsterdam nagenoeg doodgetrapt door een stel in bontkragen gestoken scooterboefjes. Niet het eerste incident, zullen we maar zeggen.
Niet om het een of het ander, maar dit soort dingen zal het institutionele racisme van witte Nederlanders niet bepaald afzwakken. Kijk eens in de spiegel. Hou je jeugd onder controle en trap die haatimams het land uit, in plaats van ze actief uit te nodigen. Naar een ander wijzen gaat je eigen problemen niet oplossen.
En dan nog wat: die loopbanden op Schiphol zijn niet bedoeld om jezelf daar met de dikste reet ter wereld te parkeren en zo de doorgang van degenen die wel gewoon door willen lopen te blokkeren. De volgende keer zeg ik niet “Excuse me”, maar krijg je gelijk het nekschot dat je verdient. Dit heeft helemaal niks met het voorgaande te maken, maar ik wilde het op de valreep nog wel even kwijt.