Bert Brussen en Donald Trump
01-08-2018 Terugblik, Schrijverspunt
Heel even voelde ik me bijzonder, met de persoonlijke aandacht die de CEO van ThePostOnline me schonk. Naar aanleiding van een half serieus bedoelde “sollicitatie” als columnist op zijn goed bezochte website, de afwijzing door een van zijn redacteurs die er op volgde, en mijn gespeeld verontwaardigde reactie daarop, besloot Brussen dat het hem te gortig werd en ging hij zich er hoogst persoonlijk mee bemoeien.
Het ontaardde in een weergaloos moddergevecht, waar ik heel veel plezier aan heb beleefd. Ik vraag me af wat dat over mij zegt, maar dat terzijde. Bert had er duidelijk minder lol in. Hier kun je de hele uitwisseling nalezen. De man is duidelijk niet gecharmeerd van kritiek op zijn persoon, of zijn producten.
Ja, ik voelde me bijzonder, gevleid door de aandacht die de man me wenste te geven, maar na wat googelen kwam ik bedrogen uit. De arme schat heeft werkelijk met iedereen in de clinch gelegen, dus zo bijzonder was deze aanvaring niet. Van Geenstijl, waar hij met ruzie wegging, tot zo’n beetje de hele redactie van HoeMannenDenken, een weblog waar ik ook bij tijd en wijlen een bijdrage aan lever, aan toe.
Met Geenstijl heeft ie inmiddels weer – heel opportunistisch – de “banden herstelt”. Het legt hem geen windeieren, want de kruisbestuiving tussen de twee rechtse pamfletjes levert hem heel wat hits op; iets wat hij bij elke gelegenheid zal benadrukken.
Gekke Bert is, zoals het een nieuwe rechtserik betaamt, nogal gecharmeerd van die andere alfaman, die hard bezig is om een groot stuk van Noord-Amerika economisch de afgrond in te kieperen. Of hij gunt hem in ieder geval het voordeel van de twijfel in zijn artikelen en podcasts. Waarom weet niemand, want na Donnies bezoek aan Putin in Helsinki, afgelopen maand, lijkt me van enige twijfel geen sprake meer te zijn.
Donnie zei dat hij geen aanleiding zag om te denken dat de Russen zich hadden bemoeid met de verkiezingen die hem in het zadel hebben gehesen, maar moest een dag later haastig verklaren eigenlijk het tegenovergestelde te bedoelen, omdat hij daarmee zijn eigen geheime dienst te kakken had gezet. -1 voor Trump, maar er is niemand die de teller nog bij kan houden, dus ook hier zal hij wel weer mee wegkomen.
De inmiddels full-blown handelsoorlog met de rest van de wereld en Noord-Korea die weer vrolijk zijn raket-arsenaal aan het uitbreiden is, zorgen ervoor dat de wereld wel wat anders aan het hoofd heeft dan leugen numero heulveul van die halve gare in het Witte Huis. Best wel een knappe tactiek: zo hard en zoveel liegen dat het de opponenten duizelt en ze niet eens meer weten waar ze moeten beginnen met de ontmaskering.
Twee alfamannen, allebei behept met een ernstige vorm van grootheidswaanzin. Misschien moet Mark Rutte ook maar plaatsmaken voor Bert. Voor een evenwichtige geopolitieke arena.