Museum-etiquette
20-8-2018 Sanne's Hersenspinsels
We schuifelen de zaal rond. Fluisteren af en toe iets over een foto naar elkaar. Hard genoeg om elkaar te verstaan, zacht genoeg om andere museumbezoekers niet te storen. De zaal rondkijkend zie ik alleen maar mensen diep in gedachten naar foto's staren of met inspanning de bijhangende bordjes lezen. We knikken naar elkaar. Geluidloos.
Ik fluister naar mijn moeder: 'Het is wel deprimerend, vind je niet?'. 'Ja', fluistert zij, 'dat wilde ik net zeggen, vrolijk word je er niet van'. Hadden we kunnen weten natuurlijk: World Press Photo Exhibition.
We lopen langs de verdreven Rohingya's in Myanmar, gedwongen prostituees in St. Petersburg, meisjes die ontvoerd zijn door Boko Haram. Door de lucht vliegende protestanten in Charlottesville, inheemse bevolkingsgroep verdreven in Lagos om plaats te maken voor flatgebouwen voor de rijken. Als we de hoek omslaan, de gang in tussen de twee zalen, zien we ex-FARC strijders samen met hun (ex-)slachtoffers voetballen, in het kader van vrede.
Daar tegenover staan twee real-life dames van middelbare leeftijd tegen de muur aan geleund met elkaar te kletsen. Niet op fluistertoon, harder. Ze hebben het over iemand die in Amsterdam of Groningen gaat studeren, maar zich zorgen maakt over de hoeveelheid statistiek. De een praat vooral, de ander 'hmhm-d' en 'ja-ha'd'.
Ik stop mijn vingers pontificaal in mijn oren, terwijl ik me probeer te concentreren op informatie over klimaatverandering. Het mag niet baten. Terwijl ik bij de volgende foto mijn vingers uit mijn oren haal, vang ik nog net 'aardappeltjes en gehakt' op.
Aardappeltjes en gehakt?! Aardappeltjes en gehakt?! GA JE MENU VOOR VANAVOND LEKKER ERGENS ANDERS BESPREKEN, SPINAZIEKUT! Stik lekker in je aardappeltjes en gehakt! Dit is een motherfucking museum mevrouw en we kijken naar de problemen op deze aardbol. Ontheemde mensen, met brandwonden en kogelgaten! En u staat hier potdomme uw menu voor vanavond door te nemen?! Aardappeltjes en gehakt?! Lekker creatief ook, verlepte drol! Als je dan toch dat gat in je hoofd niet kan houden, geef me dan op zijn minst een recept voor een verfijnde risotto ofzoiets, mafkees!
Maar goed, ik weet niet precies waar museum-etiquette beschreven staat en of schreeuwen tegen andere bezoekers wel of niet gedoogd wordt, dus knik ik en loop op mijn tenen de volgende zaal in. Goed voorbeeld doet volgen, zeggen ze toch?